FITNAH! Di Media Sosial.

Jenayah fitnah merupakan suatu jenayah yang boleh berlaku sama ada di alam nyata mahupun di alam siber, tambah-tambah lagi dengan adanya kemudahan laman laman rangkaian media social yang membolehkan seseorang berinteraksi dan bertukar pendapat malah memberikan informasi atau dokumen dengan hanya menekan dihujung jari. Jadi dengan adanya medium perinteraksian seperti media-media social seperti ini, tidak mustahillah seseorang boleh menyatakan kepada seseorang yang lain sesuatu yang tidak benar atau sebagainya dan menyebarkan khabar angin yang tidak betul dan seterusnya menjadi sesuatu fitnah.

Umumnya fitnah adalah suatu pertuduhan palsu yang direka-reka terhadap seseorang bertujuan untuk menjatuhkan maruah, nama baik atau kedudukan seseorang. Sebagaimana maklum, firnah boleh dilakukan secara lisan ataupun bertulis, dan kini ia juga boleh dilakukan melalui computer. Sifat fitnah sama ada fitnah dilakukan di alam nyata atau fitnah yang dilakukan melalui komputer adalah sama sahaja dan impaknyanya juga adalah sama.

Fitnah telah diperuntukan  sebagai suatu jenayah khusus dalam kanun keseksaan di Bab 21, dari seksyen-seksyen 499-502. Seksyen 499 telah mentakrifkan perkataan “fitnah” dengan agak terperinci dan menyeluruh.

Penjenayah yang didakwa dengan jenayah firnah ini jika disabitkan, boleh dihukum penjara selama tempoh sehingga dua tahun atau dengan denda atau kedua-duanya sekali. Fitnah yang disebarkan melalui internet juga boleh termasuk dibawah peruntukan fitnah yang terkandung dalam Kanun-Keseksaan ini. Ini adalah kerana ia terjumlah kepada”pernyataan zahir… menyiarkan apa-apa tomahan mengenai seseorang.” Yang membezakannya dengan fitnah biasa ialah cara bagaimana ia dilakukan, iaitu melalui internet di dalam komputer dan tidak lebih daripada itu, sedangkan tujuan dan motif penjenayah adalah sama iaitu merosakkan nama baik seseorang. Justeru, seksyen 499 boleh digunakan kepada fitnah yang dilakukan di alam siber ataupun media social jikan mematuhi syarat dan kecualian yang dimaktubkan dalam kanun keseksaan tersebut.

Selain daripada itu, peruntukan dalam seksyen 233 Akta Komunikasi dan Multimedia 1998 juga mungkin terpakai memandangkan subseksyen (1) seksyen berkenaan juga memasukkan perkataan-perkataan seperti “apa-apa komen….komunikasi lain yang…palsu….atau jelik sifatnya, dengan niat untuk menyakiti hati, menganiyai…orang lain”. Frasa yang dimaksudkan ke dalam seksyen berkenaan juga boleh diterima pakai dalam kes-kes yang melibatkan firnah yang dilakukan di komputer and ini juga termasuklah di media-media social seperti facebook, twitter dan sebagainya. Walaubagaimanapun, hukuman dibawah akta inimungkin lebih ringan berbanding dengan hukuman yang diperuntukan di bawah seksyen 500 Kanun Keseksaan.

Rujukan lanjut, pengguna dinasihati membeli buku:"JENAYAH BERKAITAN DENGAN KOMPUTER" ditulis oleh Anita Abdul Rahim dan Nazura Abdul Manap.